Philippe Nihoul & Fabio Mantovani – Bloedkoninginnen. Boudica, de Keltische furie, deel 1. Daedalus, 2025. 56 pagina’s. € 24,50
Het is 41 na Christus en de Romeinse keizer van dienst heet Claudius. Hij is toe aan een positieve impuls van zijn keizerschap en laat zich door zijn adviseur Narcissus influisteren dat de verovering van Brittannië zijn prestige flink zou doen stijgen. Claudius heeft wel zijn twijfels: het was zelfs een eeuw daarvoor zijn illustere voorganger Julius Caesar niet gelukt de Britse eilanden te veroveren. Mede daardoor bereid men zich dit keer beter voor en het lukt de Romeinen ruim 40.000 soldaten aan land te laten gaan zonder veel problemen. Met zo’n expeditieleger is wel wat aan te vangen. En de Britten zijn verdeeld, sommige stammen drijven al handel met de Romeinen sinds de komst van Caesar, andere blijven zich verzetten tegen samenwerking. Maar deze splijtzwam maakt het voor de Romeinen wel gemakkelijker en gestaag begint men aan de onderwerping van Brittannië. Een van de stammen die handel drijven met de Romeinen zijn de Icenen. Hun leider is Antedios en die heeft een dochter, Boudica (wat Keltisch is voor ‘overwinning’). Zij is priesteres van de godin Andraste. Ze is zestien als we haar als lezer leren kennen en ze maakt mee hoe de Romeinen langzaam maar zeker hun macht uitbreiden. Omdat ze priesteres is, geniet ze aanzien. Maar ook haar visioenen geven haar enige bekendheid, visioenen die nogal zwartgallig zijn voor de Britten. Van druïden en andere opstandelingen hoort ze verhalen die ook niet wijzen op glorieuze toekomst. Ze is getrouwd met Prasutagos en in verwachting van haar eerste kind. Haar ontmoeting met een van de opstandelingenleiders, Caratacos, zet haar nog meer aan het denken over de toekomst van haar land en volk. Langzaamaan begint Boudica te geloven dat de samenwerking met de Romeinen niet veel goeds zal brengen.
Bloedkoninginnen is een nogal agressieve titel voor een historische reeks die aardig overeenkomt met de historische werkelijkheid. Hoewel de verhalen vanzelfsprekend ook op de persoon geschreven en dus gedramatiseerd zijn. Dat laat onverlet dat ze over het algemeen goed in elkaar zitten, zo ook in dit geval. Alweer een historische koningin aan de vergetelheid ontrukt.