Reinhard Kleist – Low. David Bowie Berlijn jaren. Scratch Books, 2025. 176 pagina’s. € 29,95

Werd in het eerste deel van Bowie’s stripbiografie Bowie’s alter ego Ziggy Stardust als uitgangspunt genomen, in dit boek is het moment aangebroken zich daartegen af te zetten. Het is 1976, Bowie is de glam en los Angeles zat en zoekt nieuwe paden. Die vindt hij in Berlijn, de stad met de Muur die hij persoonlijk ook ervaart, een muur waar hij doorheen wil breken. Hij huurt een appartement in een volksbuurt waar vooral Turken wonen. Hij kan gewoon over straat, niemand herkent hem, hij kan rustig de stad en het leven op zich in laten werken. Iggy Pop woont in de buurt, Brian Eno hangt er veelvuldig rond, het lijkt er zo langzamerhand op dat Berlijn als een katharsis werkt voor gestrande rockmusici. Gedrieën, maar met nog wel een paar mensen meer, maken ze de plaat Low die in alle opzichten afwijkt van wat Bowie daarvóór maakte. Hij breekt ook met zijn oude manager, alles moet anders en nieuw. Hij bezoekt een oude vriendin, Romy, die hem door de club waar ze zingt terugvoert naar de roaring twenties. Ze krijgen een verhouding. Met Angela heeft hij defintief gebroken, maar ze blijft hem en zijn nieuwe PA Coco lastig vallen. Kortom, never a dull moment. En intussen volgt Bowie de nieuwe Duitse muziek (hij is dol op Kraftwerk) en laat hij zich erdoor inspireren. Het lukt hem steeds beter Ziggy achter zich te laten, maar de zoektocht naar zijn nieuwe ik is moeizaam. Niet alleen door zijn nieuwe leven, maar ook door zijn cokeverslaving.

Reinhard Kleist is een duivelskunstenaar die het verstaat om een heldenleven in perspectief te plaatsen, er mensen van te maken zonder het uitzonderlijke talent te bagatelliseren. Ook dit boek is weer van grote klasse. Ik vond het taalgebruik af en toe wat bombastisch, maar dat kan ook de vertaling liggen. Maar teken- en kleurwerk zijn uiterst doeltreffend. En je kunt er ook zo lekker een soundtrack bij draaien!